Erik Brus (1964) is schrijver, redacteur en journalist. Hij werd geboren in Krimpen a/d IJssel, studeerde Engelse taal- en letterkunde aan de Universiteit Leiden, en woont en werkt in Rotterdam.
Hij was eindredacteur van literair tijdschrift Passionate Magazine (1995-2013), dat themanummers uitbracht over o.a. Riekus Waskowsky, C.B. Vaandrager, J.A. Deelder, Hans Verhagen, Bret Easton Ellis, Zuid-Afrika en de literaire cultuur in Rotterdam in de jaren zestig en zeventig (Op de Sien), en van de digitale opvolger Passionate Platform (2013-2015). Schreef artikelen over literatuur voor o.a. Rotterdams Dagblad, Rails en De Groene Amsterdammer. Was redacteur voor filmportretten van Herman Brusselmans (Ademen om niet te stikken, 2002), Hans Verhagen (Ontdrifting, 2003), J.A. Deelder (De Grote Verschrikkelijke Deelder, 2004), en Jeroen Brouwers (Noli me tangere, 2008). Jurylid voor de Marten Toonder/Geertjan Lubberhuizen Prijs, de Selexyz Debuutprijs, de Gouden Strop, Write Now!, de Frans Vogel Poëzieprijs en de Anna Blaman Prijs. Voordrachten op festivals als Crossing Border, Wintertuin, Poetry International en Geen Daden Maar Woorden Festival.
Hij realiseerde samen met Laurens Abbink Spaink de novelization Zwartboek (Podium, 2006) naar de gelijknamige film van Paul Verhoeven. Het boek werd vertaald in het Spaans, Tsjechisch en Japans. Erik Brus schreef met Fred de Vries het boek Gehavende stad, muziek en literatuur in Rotterdam van 1960 tot nu (Lebowski Publishers, 2012), dat werd genomineerd voor Beste Rotterdamse Boek van het jaar. Hij is medesamensteller van het verzamelboek ROTTERDAM (Lebowski Publishers, 2012), waarin werk van o.a. C.B. Vaandrager, A. Moonen, Riekus Waskowsky en Robert Loesberg werd bijeengebracht. Hij is medesamensteller van Ken zó in Boijmans, Frans Vogel 80 (Studio Kers, 2015); samensteller van Sleutelaar worden – herinneringen van en aan een zwijgende dichter (Studio Kers, 2016), samensteller van Vaan nu – C. B. Vaandrager met andere ogen (Studio Kers, 2017), en van Van de straat – en of! Het beste van Frans Vogel (Studio Kers, 2017).